Gdzie szukać wykrywaczem metali?

Środowisko amatorów wykrywaczy metali jest w Polsce dość duże. Nie wystarczy kupić wykrywacz metali - trzeba wiedzieć jak szukać! Mówi się, że liczba jego użytkowników sięga nawet 100 tysięcy.

Może Cię zainteresuje temat: Jaki wykrywacz metali wybrać?

Z pewnością jest to spowodowane m.in. tym, że istotnie w naszym kraju jest czego szukać. Zdarza się, że spacerując po lesie lub wzdłuż plaży spotykamy poszukiwaczy, gdy przeczesują teren w poszukiwaniu interesujących znalezisk. Grono polskich detektorystów nie jest zorganizowaną formalnie działającą grupą. Można powiedzieć, że łączy ich jednak jakaś niepisana umowa. Z pewnością kierują się oni własnym kodeksem pracy. Na przestrzeni doświadczeń i lat wypracowali oni zbiór pewnych zasad zarówno etycznych, jak i tych, które pełnią funkcję przewodnika i drogowskazu po tym jakże niecodziennym hobby.

Jaką strategię przyjąć podczas poszukiwań wykrywaczem metali?

Planując, obmyślając lub projektując – choćby tylko w swoich myślach – jakiekolwiek przyszłe działanie, zawsze zyskujemy na lepszej organizacji. Wychodząc w teren z wykrywaczem metali, musimy mieć świadomość, że to gdzie oraz w jaki sposób będziemy się z nim poruszać, ma kluczowe znaczenie.

Fot. Gdzie szukać skarbów z mapą wykrywaczem metali?

Praca z mapą / ze źródłem historycznym ukrytych lub porzuconych zabytków

Nie każdy teren będzie urodzajny w znaleziska. Do obfitych w zbiory „wykopek” trzeba przygotować się również od strony historycznej, geograficznej i geodezyjnej. Przestudiowanie dokładnej mapy obszaru ze źródłem historycznym ukrytych lub porzuconych zabytków, określenie rodzaju gleby szczególnie pod kątem jej poziomu zmineralizowania, sprawdzenie rodzaju podłoża na okoliczność występowania tam roślinności, a także wytyczenie trasy są wskazane. Posiadając mapę, dobrze jest też nanosić na niej wyjątkowo interesujące nas punkty. Jeśli chodzi o kwestie historyczne, to rzecz jasna powinniśmy wybierać tereny z tzw. bogatą przeszłością, na których odbywały się np. działania militarne, osadnictwo, przemarsze wojsk lub po prostu są to miejsca rzadko odwiedzane przez innych detektorystów. Trzeba jednak pamiętać, że znaleziony przez nas obiekt, może być kwalifikowany jako zabytek, a wtedy trzeba bezzwłocznie go zgłosić.

• sposób chodzenia z wykrywaczem – u wielu wykrywaczy jest on różny. Przyjęło się jednak stosować metodę, polegającą na kilkukrotnym przejściu tych samych miejsc. Przechodząc je za pierwszym razem, odnotowujemy co wyraźniejsze sygnały wykrywacza, oznaczając teren, który został przez niego wskazany. Możemy wbić tam patyk, umieścić kilka kamieni, zaznaczyć punkt na mapie lub w aplikacji swojego telefonu. Wtedy wiemy, że najprawdopodobniej znajduje się tam coś interesującego. Przechodząc teren za drugim razem, dobrze posiadać mniejszą sondę, która bardziej precyzyjnie zlokalizuje obiekt. Jeśli nie mamy – trudno. Przy drugim podejściu należy po prostu nasłuchiwać jak najwyraźniejszych sygnałów, a gdy to nastąpi, trzeba przejść do kopania. Dobrze jest wykonywać płynne i nachodzące na siebie ruchy sondą, tak aby nie opuszczać pewnych fragmentów terenu.

• dostosowywanie częstotliwości wykrywacza względem gleby – nie wolno o tym zapominać. To jak gleba jest zmineralizowana, jest często niewidoczne dla naszych oczu, lecz wykrywacz metali jest na tę okoliczność niezwykle wyczulony. Wysoko zmineralizowana ziemia jest powodem wielu zakłóceń detektora. Prowadzi ona do rozregulowania jego pracy. Dlatego każdy operator wykrywacza powinien szczególnie na nie reagować, dostosowując pod nią odpowiednią częstotliwość. W przypadku dużego zmineralizowania i wielu śmieci znajdujących się w glebie należy wybrać wyższą częstotliwość w panelu wykrywacza.

• trening – czyni mistrza i dobrego detektorystę. Oczywiście polecany jest tym, którzy zaczynają swą przygodę z wykrywaczem metali. Na czym może polegać? Otóż nie musimy koniecznie udawać się w teren, aby go przeprowadzić. Po prostu możemy zakopać pewne metalowe przedmioty w naszym ogrodzie lub pod blokiem, przyłożyć do nich wykrywacz i sprawdzić, jakie daje sygnały, jak się one zmieniają względem odległości od cewki, a także w stosunku do tego pośród ilu innych metalowych przedmiotów się znajdują. Taki trening pozwala na wyczucie urządzenia i jego pracy. Jeśli dobrze poznamy wykrywacz i właściwie będziemy interpretować jego sygnały, to skuteczniej będziemy odnajdywać obiekty.

Gdzie szukać?

Poza wymienionymi wyżej obszarami, które warto wybierać na miejsce swych poszukiwań ze względu na ich wartość historyczną, trzeba też kierować się innymi oznakami terenu.

• ugory polne – wbrew pozorom mogą być obfite w znaleziska. Wartość archeologiczna takich terenów jest raczej żadna, bywa też, że są one wyeksploatowane i przeczesane przez wielu innych detektorystów. Natomiast w wyniku przepłukiwania gleby, lekkie przedmioty mogą wydobyć się z takich głębokości, które wcześniej mogły być dla naszego wykrywacza metali niedostępne. Niekiedy też w wyniku ulewnych dreszczów teren się obniża, a to sprawia, że metalowe przedmioty mogą nawet z niego wystawać.

• zarośla, chaszcze i pagórki – ze względu na trudny dostęp i naturalne zasieki, jakie stanowią, wielu poszukiwaczy je omija. Instynktownie szuka się otwartych pustych i równych jak stół przestrzeni, podczas gdy na terenach, na których rosną gęstwiny, może znajdować się wiele jeszcze nieodkrytych interesujących przedmiotów.

• miedze graniczne – według doświadczonych poszukiwaczy można w ich pobliżu znaleźć sporą liczbę obiektów. Często wokół zbierali się wokół nich ludzie lub nawet na nich siadali. Zatem istnieje szansa, że w otaczającej je glebie znajduje się jakiś zagubiony od lat przedmiot.

• plaże – częsty cel poszukiwań wielu detektorystów. Woda okazuje się zarówno ich sprzymierzeńcem, jak i szkodnikiem. Wysokie morskie fale potrafią nawarstwiać piasek, w wyniku czego jego usyp robi się coraz wyższy. Taka okoliczność nie sprzyja poszukiwaniom, natomiast podczas sztormów, piasek się rozwarstwia, woda zabiera go ze sobą, zatem ukryte w glebie przedmioty się odsłaniają. Dobrze jest wtedy udać się tam z wykrywaczem metali.

• okolice starych drzew – pojedynczo rosnące i wyróżniające się swą wielkością drzewo może stanowić naturalne miejsce spotkań lub gromadzenia się wokół niego ludzi. Zwyczaj wchodzenia na drzewa jest również dość stary i praktykowano go w dawnych stuleciach. Dlatego to właśnie w ich okolicy wciąż mogą znajdować się zakopane przedmioty z minionych czasów.

• zbiorniki wodne i rzeki – od lat skupiały wokół siebie ludność. Nie bez powodu mówi się, że woda daje życie. Dawniej wybudowanie osady lub osiedlenie się w pobliżu rzeki było koniecznością. Jej zalety umożliwiały wykonywanie wielu czynności. Ponadto lustro wody stanowi naturalną barierę dla ludzkiego oka. Pod nią wciąż mogą znajdować się niezauważone od lat interesujące artefakty.

• ścieżki – stanowiły kanały migracji ludzi. Leśne ścieżki, na które natrafiamy w lesie, dawniej mogły być większe i szersze, a także mogły zapewniać komunikację i transport wielu dóbr materialnych.

Fot. Poszukiwanie skarbów na plaży 

Jak nie szukać?

Każdy użytkownik wykrywacza metali, szczególnie gdy stawia swoje pierwsze kroki w tym fachu, popełnia pewne błędy. Mogą one wynikać z braku wiedzy, złych przyzwyczajeń czy też z lenistwa. Natomiast aby móc cieszyć się ze skutecznej pracy detektora, powinniśmy być ich świadomi i się ich wystrzegać.

Często spotykaną u nowicjuszy, złą przypadłością w ich sposobie wykrywania jest prędkość omiatania terenu wykrywaczem. Należy ją odpowiednio zrównoważyć względem całej aparatury. Nie powinno omiatać się przestrzeni zbyt wolno, ale także zbyt szybko.

Kolejna istotna przestroga dotyczy umiejscowienia sondy wykrywacza względem powierzchni ziemi. Początkujący detektoryści nie dbają o to, by znajdowała się ona w pozycji równoległej do terenu. Często dość niechlujnie nią machają. Natomiast cewka sondująca powinna znajdować się w nienagannie równoległej pozycji kilka centymetrów tuż nad ziemią. To zapewnia detektorowi najlepsze osiągi.

Początki pracy z wykrywaczem mogą być trudne dla tych, którzy są zanadto wrażliwi na dźwięki. Gdy wykrywacz natrafia na zakłócenia, to jego sygnały alarmujące mogą być dość częste, w wyniku czego można się irytować lub zrezygnować z przeczesania akurat danego skrawka ziemi. Prawidłową reakcją operatora na liczne zakłócenia powinno być niewielkie podniesienie sondy ku górze. Wtedy właśnie urządzenie samodzielnie się optymalizuje i będzie gotowe by ignorować wcześniejsze zakłócenia.

Korzystając z detektora, wyposażonego w tak dogodne funkcje, można stwierdzić, że żal byłoby ich nie wypróbować. Tak myślą przede wszystkim ci, którzy wykrywacz metali dzierżą w swych rękach po raz pierwszy. Niestety trend, polegający na regulowaniu wszystkich parametrów na maksimum ich wydajności jest zgubny. Chcąc dobrze, robimy źle. Ustawianie czułości na duży poziom wcale nie sprawi, że nagle będziemy w stanie doszukać się wszystkich metalowych przedmiotów znajdujących się w okolicy, ponieważ wtedy zostaniemy przytłoczeni tak dużą ilością sygnałów, także tych bezzasadnych, że wprawi nas to w dezorientację. Tzw. średnie ustawienia sprawdzą się znacznie lepiej.

Rodzaje funkcji

Detektory posiadają różnorakie funkcje, które trzeba na bieżąco konfigurować. Ich częsta regulacja jest bardzo ważna, po to by detektor mógł dobrze radzić sobie w każdych warunkach.

Strojenie do gruntu

Ziemia, którą przeszukujemy, może być bardzo różna. Określą ją przede wszystkim to, co się w niej znajduje, a niestety często można ją porównać do śmietnika. Bywa też, że mamy do czynienia z różnymi typami gleby. Fale elektromagnetyczne są zaburzane przez wysoką mineralizację gleby, przez cząstki żelaza lub wilgotny piasek. Skutkuje to pomijaniem przez detektor szczególnie niewielkich obiektów. Na każdą zmienną dotyczącą gleby trzeba zareagować. Wykrywacz metali powinien być dostrojony do gruntu. Dokonuje się tego m.in. poprzez ustawienie cewki nad takim podłożem, które nie będzie wywoływało w detektorze żadnych dźwięków. Kalibrację dokonuje się zarówno ręcznie, jak i automatycznie.

Częstotliwość

Powinniśmy mieć szczególne baczenie na regulację tego parametru. Częstotliwość regulujemy najczęściej względem tego, czego szukamy. Gdy są to niewielkie przedmioty, powinniśmy ustawić falę o wysokiej częstotliwości, w przypadku dużych obiektów – fale o niskich. Przyjmuje się, że tzw. średni poziom częstotliwości w wykrywaczu metali wynosi około 30kHz.

Dyskryminacja

Dzięki określeniu właściwości ferromagnetycznych lub przewodności danego metalowego obiektu jesteśmy w stanie zaprogramować wykrywacz tak, aby pomijał pewne, niepożądane przedmioty, takie jak np. kapsle. W wielu miejscach jest ich pełno, dlatego wykrywacz metali dzięki funkcji dyskryminacji jest w stanie je pomijać. 

Pamiętajcie jednak o nowelizacji ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami i o pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Cytat ze strony https://www.rpo.gov.pl/pl/content/gdy-szukanie-zabytkow-jest-przestepstwem-rpo-za-doprecyzowaniem-przepisow: "Nowelizacja ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, która weszła w życie 1 stycznia 2018 r., wprowadziła do niej art. 109c. Zgodnie z nim poszukiwanie bez wymaganego pozwolenia albo wbrew jego warunkom ukrytych lub porzuconych zabytków, w tym przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. "